pierze — n I zwykle blm 1. «pióra i puch pokrywające ptaka; upierzenie» Białe, szare, pstre pierze. Gęsi gubiły, roniły pierze. ◊ pot. Ni (to) z pierza, ni (to) z mięsa; ani z pierza, ani z mięsa «pogardliwie o człowieku, o którym nie można powiedzieć nic … Słownik języka polskiego
pierze — 1. pot. Aż pierze leciało, sypało się, będzie pierze leciało, sypało się «ktoś był lub będzie poturbowany, zwykle w wyniku gwałtownej bójki» 2. lekcew. Ktoś ni (to) z pierza, ni (to) z mięsa; ktoś ani z pierza, ani z mięsa «o człowieku, o którym… … Słownik frazeologiczny
(aż) pierze leciało [sypało się] — {{/stl 13}}{{stl 7}} zwrot używany po to, aby określić gwałtowność, zawziętość bójki, kłótni, konfliktu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Aż pierze leciało, gdy wzięli się za łby. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porastać – porosnąć [obrastać – obrosnąć] w pierze [w piórka] — {{/stl 13}}{{stl 33}} stawać się bogatym, zdobywać majątek, wysoką pozycję :{{/stl 33}}{{stl 10}}Dawni działacze związkowi porastają w pierze na wysokich stanowiskach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lecieć — 1. Aż drzazgi, wióry, iskry lecą «z rozmachem, z zaangażowaniem, bardzo mocno» 2. pot. Brać, czytać, kupować itp. jak leci «brać, czytać, kupować itp. po kolei, nie wybierając»: A kiedy telewizja szkodzi? Kiedy dziecko ogląda wszystko jak leci,… … Słownik frazeologiczny
sypnąć się — 1. pot. Próchno się z kogoś sypie; trociny się z kogoś sypią «ktoś jest stary, niedołężny, bliski śmierci (rzadziej: skostniały umysłowo)» 2. Wąs, broda, zarost sypie się komuś «u młodego chłopca zaczyna się pojawiać zarost»: (...) wyrósł tego… … Słownik frazeologiczny
sypać się — 1. pot. Próchno się z kogoś sypie; trociny się z kogoś sypią «ktoś jest stary, niedołężny, bliski śmierci (rzadziej: skostniały umysłowo)» 2. Wąs, broda, zarost sypie się komuś «u młodego chłopca zaczyna się pojawiać zarost»: (...) wyrósł tego… … Słownik frazeologiczny
gęś — ż V, DCMs. gęsi; lm MD. gęsi, N. gęsiami a. gęśmi 1. «Anser, ptak z rzędu blaszkodziobych, zwykle duży, głównie roślinożerny, o dość wysokich nogach z palcami spiętymi błoną pływną, dziobie silnym, u nasady wysokim, sprawnie chodzący i latający… … Słownik języka polskiego
porosnąć — + rzad. poróść dk Vc, porosnąćrosnę, porosnąćrośniesz, porosnąćrośnij, porosnąćrósł, porosnąćrosła, porosnąćrośli, porosnąćrośnięty a. porosnąćrosły, porosnąćrósłszy porastać ndk I, porosnąćam, porosnąćasz, porosnąćają, porosnąćaj, porosnąćał 1.… … Słownik języka polskiego
skubać — ndk IX, skubaćbię, skubaćbiesz, skub, skubaćał, skubaćany skubnąć dk Va, skubaćnę, skubaćniesz, skubaćnij, skubaćnął, skubaćnęli, skubaćnięty, skubaćnąwszy 1. «chwytając coś lekko pociągać, szarpać, targać» Ze zdenerwowania skubał wąsy, brodę.… … Słownik języka polskiego
